Η αθλήτρια της γυναικείας ομάδας του Κρόνου Γέρακα, Ελένη Στεργίου, παραχώρησε συνέντευξη στο woman2woman, εμπλουτίζοντας τη στήλη “Πορτραίτα” της ιστοσελίδας.
Λίγα λόγια για την Ελένη.
Η 19χρονη αθλήτρια κατάγεται από την Μονεμβασιά Λακωνίας και έχει μεγαλώσει στο Κερατσίνι, μετακομίζοντας αργότερα στον Γέρακα, όπου και μένει μέχρι σήμερα. Είναι δευτεροετής φοιτήτρια του Πανεπιστημίου Πειραιά, στο τμήμα Χρηματοοικονομικής και Τραπεζικής Διοικητικής και παίζει μπάσκετ από το 2006.
Η γκαρντ του Κρόνου Γέρακα έκανε τα πρώτα της μπασκετικά βήματα στον Φάρο Κερατσινίου, όπου δεν ήταν μέλος κάποιου αγωνιστικού τμήματος τη μοναδική χρονιά που έμεινε στην ομάδα, πριν ενταχθεί στον Κρόνο Γέρακα, όπου διανύει τον όγδοο χρόνο παρουσίας της. Αγωνίζεται και στις δύο θέσεις των γκαρντ, με το ρόλο της να είναι κυρίως οργανωτικός και δημιουργικός, αλλά όπως δηλώνει και η ίδια, «όλα αρχίζουν και τελειώνουν στην άμυνα!»
Αξίζει να παραθέσουμε αυτούσια τη συνέντευξη της Ελένης:
Γιατί επέλεξες να ασχοληθείς με το μπάσκετ; Τι σε παρακίνησε και τι σημαίνει για εσένα το άθλημα αυτό;
Ξεκίνησα πολύ τυχαία στην ομάδα του Φάρου. Ένα καλοκαίρι με παρακίνησε ένας φίλος μου να ρίξουμε σουτάκια και μου έκανε πολύ καλή εντύπωση το άθλημα. Έτσι είπα στους γονείς μου να γραφτώ σε σύλλογο! Στη συνέχεια, αφού έμαθα τα βασικά, μου άρεσε η επαφή με τον αντίπαλο. Είναι τρομερή εκτόνωση, και το ότι είναι πολύ γρήγορο άθλημα πιστεύω πως είναι και το στοιχείο που το κάνει ενδιαφέρον. Πλέον το μπάσκετ έχει μπει για τα καλά στην ζωή μου και το αγαπώ πολύ. Θυμάμαι πόσο πιεσμένη και στενοχωρημένη ήμουν τη χρονιά των πανελλαδικών, όταν ο χρόνος μου ήταν πολύ περιορισμένος και δε μπορούσα να ασχοληθώ όσο θα ήθελα με το μπάσκετ. Με αποκορύφωμα τους δυο μήνες πριν τις εξετάσεις, που το είχα κόψει τελείως!
Πιστεύεις πως παρά την πίεση των πανελλαδικών και του διαβάσματος, μία κοπέλα δεν πρέπει να αφήνει το μπάσκετ για το διάστημα αυτό;
Είμαι σίγουρη πως δεν πρέπει να το αφήνει. Είναι απαραίτητο για να ξεφύγει το μυαλό σου από το άγχος και το πολύ διάβασμα. Επίσης φροντίζεις να αθλείσαι, ώστε να κρατιέσαι υγιής! Ωστόσο, είναι αλήθεια ότι πολλά κορίτσια δυσκολεύονται να βρουν χρόνο να αφιερώσουν σε αυτό. Πιστεύω πως με κατάλληλο προγραμματισμό είναι εφικτό δυο με τρεις φορές την εβδομάδα να ασχολείσαι με αυτό που αγαπάς!
Θα έβγαζες ποτέ από τη ζωή σου το μπάσκετ για να το αντικαταστήσεις με οτιδήποτε άλλο; Μπορείς να φανταστείς τον εαυτό σου έξω από αυτό;
Η αλήθεια είναι πως δύσκολα σκέφτομαι τον εαυτό μου έξω από αυτό, γιατί είναι η καθημερινότητα μου για εννέα χρόνια! Ίσως το μόνο που θα μπορούσε να με κάνει να το κόψω, να είναι η οικογένεια μου μελλοντικά. Δηλαδή το να πρέπει να αφιερώσω περισσότερο χρόνο στα παιδιά μου. Αυτό φυσικά ακόμη είναι πολύ μακριά για μένα.
Ποιο είναι το μήνυμα που θες να στείλεις στα μικρότερα κορίτσια, που τώρα κάνουν τα πρώτα τους βήματα στο χώρο;
Να δουλεύουν πολύ. Να παίζουν με πάθος και αγάπη και είμαι σίγουρη πως θα τους ανταμείψει το μπάσκετ και με το παραπάνω, χαρίζοντας αξέχαστες στιγμές και φιλίες που αντέχουν στο χρόνο. Αυτό που θα ήθελα να πω όμως στους γονείς, είναι να παροτρύνουν τα παιδιά τους να ασχοληθούν με το άθλημα αυτό, γιατί έτσι θα μάθουν να συνεργάζονται και να δουλεύουν ομαδικά, αλλά και θα καλλιεργήσουν σεβασμό και πειθαρχεία!
Ποιος είναι ο μεγαλύτερος στόχος που έχεις θέσει ως Ελένη στο μπάσκετ;
Παίζω για να βελτιώνομαι μέρα με τη μέρα. Από εκεί και πέρα, όσον αφορά την ομάδα μου, βάζω όλες μου τις δυνάμεις και δίνω τον καλύτερο μου εαυτό, όπως και τα υπόλοιπα κορίτσια, με τα οποία γνωριζόμαστε από μικρές. Όλες θεωρώ πως προσπαθούμε τα μέγιστα για να πετύχουμε τους στόχους μας και μέχρι στιγμής θέλω να πιστεύω πως τα έχουμε καταφέρει παραπάνω από καλά!
Ποια είναι τα στοιχεία εκείνα που σε χαρακτηρίζουν πρώτα ως άνθρωπο και μετά ως αθλήτρια;
Ήθος, επιμονή, προσήλωση και σκληρή δουλειά για την επίτευξη των στόχων μου. Αγωνιστικών και μη!
Ποια είναι η γνώμη σου για το γυναικείο μπάσκετ στην Ελλάδα;
Θεωρώ πως δεν προβάλλεται όσο του αξίζει! Γι’ αυτό πιστεύω έχουν ευθύνη και οι σύλλογοι, που πολλές φορές υποτιμούν και υποβαθμίζουν το γυναίκειο τμήμα σε σχέση με το ανδρικό! Είμαστε πολύ τυχερά τα κορίτσια του Κρόνου Γέρακα σε αυτό το θέμα!
Θεωρείς πως υπάρχουν πίσω από αυτό οι σωστοί άνθρωποι για να το στηρίξουν και να αναπτυχθεί;
Σωστοί και λάθος άνθρωποι υπάρχουν σε όλες τις κοινωνικές ομάδες, γιατί πιστεύω πως είμαστε μια μικρή κοινωνία στο άθλημά μας. Το θέμα είναι ποιοι θα επικρατήσουν!
Ο Κρόνος Γέρακα στον οποίο αγωνίζεσαι, πανηγύρισε πέρυσι την άνοδο στην Α’ ΕΣΚΑ Γυναικών, έχοντας φέτος αξιόλογη παρουσία εκεί. Που πιστεύεις ότι οφείλονται οι επιτυχίες των τελευταίων χρόνων;
Δουλεύουμε πολύ και δουλεύουμε μέσα σε οικογενειακό κλίμα που το βρίσκω πάρα πολύ σημαντικό! Επίσης, περά από τις παίκτριες και το προπονητικό τιμ, υπάρχουν από πίσω άνθρωποι οι οποίοι είναι δίπλα μας, μας βοηθούν και τρέχουν πολύ! Την αισθάνομαι σαν δεύτερη οικογένειά μου την ομάδα και σε αυτό έχουν συμβάλει οι πολύ καλές σχέσεις που έχουμε οι παίκτριες μεταξύ μας, αλλά και το γεγονός ότι όλοι οι προπονητές, οι έφοροι, αλλά και οι παράγοντες είναι δίπλα μας και μας στηρίζουν ακόμη και περά από τα αμιγώς αγωνιστικά θέματα, δίνοντάς μας το θάρρος να συμβουλευόμαστε από αυτούς και σε προσωπικά μας ζητήματα. Μας έχουν σαν παιδιά τους! Επίσης παρότι η ομάδα μας δεν έχει μακρά ιστορία στο χώρο του μπάσκετ, γίνεται επαγγελματική δουλειά. Ενδεικτικά, να αναφέρω ότι μας προσφέρουν τη δυνατότητα να γυμναστούμε στο «Performance 22», γυμναστήριο του πολύ γνωστού γυμναστή Κώστα Χατζηχρήστου, το οποίο ίσως είναι το μοναδικό στο είδος του στην Ελλάδα (γυμναστήριο/προπονητήριο).
Τα αποτελέσματα και οι εμφανίσεις δείχνουν πως στα μικρά, ηλικιακά, τμήματα του συλλόγου γίνεται εξαιρετική δουλειά. Εσύ που το βλέπεις από μέσα, είναι όντως γεγονός αυτό; Θεωρείς πως στο μέλλον η νέα γενιά αθλητριών του συλλόγου, μπορεί να πρωταγωνιστήσει στο χώρο του ελληνικού μπάσκετ;
Γνωρίζοντας πολύ καλά τα κορίτσια και το πόσο πολύ δουλεύουν και αγαπούν αυτό που κάνουν, νομίζω πως είναι αναμφισβήτητο πως αν συνεχίσουν έτσι, θα πρωταγωνιστήσουν τα επόμενα χρόνια στο χώρο.
Την προοπτική του εξωτερικού την έχεις σκεφτεί ποτέ; Αν έφευγες από την Ελλάδα για επαγγελματικούς ή ακαδημαϊκούς λόγους, θα ήθελες να αγωνιστείς σε κάποια ξένη ομάδα;
Πιστεύω πως θα ήταν εξαιρετική εμπειρία να αγωνιστώ σε μια ξένη ομάδα, ωστόσο μέχρι στιγμής δεν έχω σκεφτεί σοβαρά αυτή την πιθανότητα.
Παρακολουθείς ανδρικό μπάσκετ; Ποιο είναι το είδωλό σου;
Βεβαίως και παρακολουθώ! Δε μπορώ να πω πως έχω κάποιον παίκτη ως είδωλο, αλλά θαυμάζω τον Μάντζαρη για την επιμονή του, αφού παρά τον σοβαρό τραυματισμό που είχε, δεν τα παράτησε και επανήλθε στο αγωνιστικό επίπεδο που ήταν πριν. Σε ό,τι έχει να κάνει με μπασκετικές ικανότητες βέβαια, και ποιος δε θαυμάζει τον Δημήτρη Διαμαντίδη και τον Βασίλη Σπανούλη!
Ποιους ανθρώπους θέλεις να ευχαριστήσεις ιδιαίτερα μέσω αυτής σου της συνέντευξης;
Πρωτίστως τους γονείς μου, που με στηρίζουν ανελλιπώς όλα αυτά τα χρόνια. Επίσης, όλους τους προπονητές μου και ιδιαίτερα την πρώτη μου προπονήτρια, Ειρήνη Γιακείμη, από την οποία κόλλησα το «μικρόβιο», όπως και τον επί σειρά ετών μέντορά μου, κόουτς Γιώργο Γεωργακόπουλο.
.
Πηγή: woman2woman | Πορτραίτα | 15 Δεκεμβρίου 2015
